Klundert
Rond 1250 ontstond, gelegen aan gunstig vaarwater, het dorp Die Overdraghe. Het lag aan een riviertje met diezelfde naam, tussen de Mark en het Hollands Diep. Toen het riviertje verzandde, werd een nieuw vaarwater gegraven: De Niewervart. Het dorp nam spoedig deze naam over: Niervaart. Later werd daaraan toegevoegd: De Clundert. Deze naam is blijven voortbestaan.
In 1357 kreeg Klundert, dat tot 1 juni 1807 tot het departement Holland behoorde, stadsrechten van de heer en vrouwe van Strijen. In januari 1362 ging het bezit van Klundert over op Van Polanen, een zoon van de heer van Breda, en werd Klundert een eigen heerlijkheid. Via hem vererfde de heerlijkheid aan de Nassau's, later prinsen van Oranje. Tot 1881 is veel land binnen de gemeente privébezit van een of meer leden van dit adellijk, vanaf 1813 koninklijk, huis gebleven. In dat jaar werden de landerijen staatseigendom.
Al vroeg in haar geschiedenis werd Klundert geplaagd door rampen. In 1420 brandde de stad af. Het jaar daarop werd het gehele gebied overstroomd tijdens de Sint Elisabethsvloed. In 1944 werd Klundert door terugtrekkende Duitse troepen in brand gestoken. Net enigszins hersteld, overstroomde in 1953 90 % van haar grondgebied.
In 1583 kreeg de stad een omwalling, aangelegd op last van prins Willem I. Vanaf toen was het een onderdeel van de zuidelijke vestinggordel van Holland. Ook prins Maurits had een zwak voor de stad: hij schonk het in 1620 zijn raadhuis. In 1793 ondervonden de Franse troepen bij Klundert de eerste tegenstand in hun poging de Republiek der Verenigde Nederlanden te bezetten. Uiteindelijk zouden zij moeten terugtrekken. Ons land bleef nog ongeveer twee jaar onafhankelijk.
De omwalling is van 1931 tot 1979 onderworpen geweest aan een grondige restauratie. Tegenwoordig zijn de wallen een bezienswaardigheid geworden.
Door zijn ligging aan goed vaarwater is het Klundert economisch niet slecht vergaan. Het industrieterrein Moerdijk is voor een groot deel op Klunderts grondgebied gebouwd.